Onze wandeling: Monique

Mijn Knopen Lopen verhaal
De Peel trekt altijd maar in de herfst en de vooravond van de winter vooral. Het spektakel komt dan meestal van boven : De reizende vogels en de onvoorspelbare luchten. Wonderschoon en het verveelt nooit.
Ik zet de auto bij het Defensiekanaal aan de Kerkkuilen weg. (55). Bij knooppunt 54 naar links richting 53. Het pijpestrootje in al zijn glorie. Het hoort er niet maar het is er wel. Bij 53 naar 50. De Peel is en was droog, gelukkig is hij iets natter geworden. Het waterpeil is nog schrikbarend laag. Eenden en ganzen die uitrusten, snateren en schreeuwen. Een drukte van belang op het water.
Bij 50 gaan we naar 51. De stilte imponeert. Het laatste stukje naar de auto is hetzelfde 54 en 55 maar doordat het licht weer anders valt lijkt dit nieuw. Een wandeling van een klein uurtje maar zo de moeite waard.” De natuur heeft ons niet nodig maar wij hebben de natuur zo nodig.”\
Knooppunten: 55-54-53-50-51-54-55.
Monique Kersten